Dział Dokumentacyjny

W dziale dokumentacyjnym gromadzone są pozyskane w drodze zakupów, darów i przekazów następujące zbiory:

- kopie materiałów historycznych (fotokopie, odbitki kserograficzne, odpisy itp.),
- materiały dotyczące współczesnych wydarzeń odbywających się w Przasnyszu i okolicach,
- materiały dokumentujące działalność artystyczną Stanisława Ostoi-Kotkowskiego.

Poszczególne grupy tematyczne są inwentaryzowane w oddzielnych księgach inwentarzowych.
Większość zgromadzonych kopii: świadectw, rejestrów, lustracji, listów, protokołów, relacji i różnego rodzaju pism urzędowych pochodzi z XX wieku (początków wieku, okresu I wojny światowej i walk o niepodległość, ale głównie z okresu dwudziestolecia międzywojennego, II wojny światowej i czasów PRL).

Dużą grupę w zbiorze kopii stanowią fotografie m.in. obiektów sakralnych i zabytkowych, placów, ulic, pomników, miejsc pamięci narodowej, uroczystości, postaci historycznych, mieszkańców miast i wsi różnych stanów i zawodów, a także zdjęcia rodzinne, szkolne, batalistyczne, różnych organizacji, stowarzyszeń, cechów i związków.

Wśród kopii na uwagę zasługują materiały z wystawy pn. „Dokument historyczny miasta Przasnysza” z okazji jubileuszu 550-lecia nadania Przasnyszowi praw miejskich. Szczególnie cenna jest kopia potwierdzonego przez króla Augusta III dokumentu księcia mazowieckiego Janusza I Starszego dotyczącego nadania Przasnyszowi praw miejskich w 1427 roku.

W zbiorze materiałów dotyczących współczesnych wydarzeń przeważa fotograficzna dokumentacja różnych uroczystości świeckich i kościelnych, sesji, zjazdów, spotkań, pielgrzymek, obchodów, zabaw i różnorakich eventów.

Okazały jest zbiór materiałów dokumentujących życie i działalność artystyczną Stanisława Ostoi-Kotkowskiego. Są to artykuły w prasie polskiej, polonijnej i zagranicznej, wyimki z książek, programy, plakaty i katalogi wystaw, foldery, dokumenty i przede wszystkim fotografie artysty i jego dzieł sztuki.
Posiadane przez Muzeum materiały pochodzą od matki twórcy, od jego znajomych i przyjaciół, ale głównie od samego Stanisława Ostoi-Kotkowskiego, z którym Muzeum prowadziło korespondencję od połowy lat 80. do 1994 roku.